vrijdag 19 juli 2013

Meet Mister Blue ...


We hebben het 2 weken geleden gehad over 'de groene hond'. Ik heb de kenmerken van een 'groene hond' beschreven en je uitgelegd dat je met een hond in de groene emotionele staat normaal kunt omgaan. Hij is ontspannen en staat open voor allerlei interacties.


Stop, kijk, luister...

Maar een hond zal lang niet altijd 'groen' zijn. Hij komt regelmatig in situaties die hij even zal moeten inschatten. Wat gebeurt er dan? De hond neemt iets waar en hij stopt, kijkt en luistert. Hij beoordeelt op zo'n moment wat hij waarneemt. Afhankelijk van zijn karakter, socialisatie, eerdere ervaringen en de reactie van de omgeving 'besluit' hij hoe hij zal reageren. Bij sommige honden gaat dit razendsnel. Andere honden nemen er uitgebreid de tijd voor.


Hoe herken je een 'blauwe' hond?

Een blauwe hond is in een alerte toestand. De hond stopt soms letterlijk met wat hij aan het doen is. Hij kijkt ergens naar, hij spitst zijn oren of steekt zijn neus in de lucht. De hond kan remmingssignalen vertonen (ook wel kalmerende of conflictvermijdende signalen genoemd). Voorbeelden hiervan zijn: geeuwen, snuffelen, wegkijken, neuslikken en voorpoot heffen. De hond is nu dus bezig met het bepalen van zijn volgende actie / gedrag.


Wat moet je doen met een blauwe hond?

Zijn volgende actie / gedrag zal mede worden bepaald door hoe de omgeving van de hond nu reageert. Het doel van de remmingssignalen die je vaak ziet in de blauwe emotionele staat is het vermijden van conflicten. De hond ervaart een beetje spanning en toont aan zijn omgeving dat hij bezig is om zichzelf te 'sussen'. De signalen zijn ook bedoeld om de omgeving te 'sussen' en aan te geven dat de hond geen escalatie wil. Als deze signalen van de hond worden gezien en beantwoordt zal hij weer ontspannen en terug komen in de groene emotionele staat.

Een voorbeeld:
Je wandelt met je hond aan de lijn over straat. Er komt een andere hond de hoek om. Zodra jouw hond de andere hond ziet, staat hij stil, zijn houding verandert en hij kijkt de andere kant op. Je hond geeft aan dat hij een beetje gespannen is maar geen conflict wil met deze andere hond. Hij sust zichzelf en de andere hond. Als nu de andere hond ook een remmingssignaal laat zien, hij gaat bijvoorbeeld snuffelen, dan zal jouw hond gerustgesteld zijn en weer ontspannen verder kunnen lopen.

Maar wat nou als jouw hond een hele vervelende ervaring heeft gehad met een andere hond, dan kan het moeilijk voor hem zijn om zichzelf te sussen. Je kunt dan zien dat hij in de blauwe toestand blijft hangen. Remmingssignalen laat de hond nu ook niet zien. Hij blijft naar de andere hond kijken bijvoorbeeld. Nu heeft je hond iets van je nodig. Als je hem nu duidelijk kunt maken wat hij moet doen, dan krijgt je hond weer controle over de situatie. Jouw instructie kan voor hem dan remmend werken.

De kunst bestaat eruit om deze blauwe emotionele staat bij je hond heel goed te leren herkennen. Je moet je hond observeren en gaan zien wanneer hij een aanwijzing van je nodig heeft om voor het juiste, door jou gewenste gedrag te kiezen.


Als de omgeving van de hond zijn blauwe emotionele staat en eventuele remmingssignalen niet opmerkt of er wordt verkeerd op gereageerd dan kan de hond doorslaan van de blauwe naar de rode emotionele staat...Daarover over 2 weken meer.


Wil je meer weten over de taal van de hond? Kom naar de workshop 'Do you speak dog?'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten